Preventie ⮞ Slechthorendheid

Slechthorendheid

Er is een duidelijk bewezen verband tussen slechthorendheid op middelbare leeftijd en dementie. 

Het observationele bewijs voor het dragen van gehoorapparaten ter vermindering van het dementierisico neemt toe. Zelfs als alleen de studies met een lange follow-up worden geïncludeerd,  is het bewijs dat gehoorapparaten het dementierisico verlagen consistent en ondersteunend. De implementatie van gehoorapparaten zou waarschijnlijk kostenbesparend zijn (1).

Verschillende hypotheses verklaren het verband tussen slechthorendheid en cognitieve achteruitgang. 

• De gemeenschappelijke oorzaak hypothese (Common cause hypothesis) stelt dat éénzelfde neurodegeneratief proces zowel het gehoorverlies als de cognitieve achteruitgang veroorzaakt. 
• Een andere hypothese (Cognitive load on perception hypothesis) is dat cognitieve achteruitgang gehoorverlies veroorzaakt doordat er een verminderde cognitieve capaciteit is die noodzakelijk is voor auditieve perceptie. 
• Een derde hypothese stelt dat gehoorverlies cognitieve achteruitgang veroorzaakt. Dit kan permanent (sensory deprivation hypothesis) of reversibel (information degradation hypothesis)  zijn.
• De information degradation hypothesis verklaart dit als volgt: ouderen met gehoorsverlies gebruiken een grotere cognitieve capaciteit om de verminderde auditieve input te compenseren, zodat er minder cognitieve capaciteit is voor andere taken. Dit heeft als belangrijke implicatie dat het behandelen van dit gehoorsverlies cognitieve achteruitgang kan tegengaan (2).  
• Studies over het effect van hoorapparaten op cognitie tonen echter momenteel gemengde resultaten (3). 

Meer weten over de andere factoren?  Klik hieronder.